دیشب با یکی از طنزنویس‌ها صحبت می‌کردم. اتفاقا بحث کشید به گل‌آقا. ایشان معتقد بود نامه من به خانم پوپک صابری تند بوده و باعث ناراحتی خانم صابری شده است.
اگر اینطور است جدا متاسفم. من شاید مقداری در بیان نظراتم تند باشم ولی هرگز قصد توهین نداشته و ندارم.
در نظر من بالاترین و ارزشمندترین چیز شان انسانی و حرمت و کرامت آدم‌هاست. آن وقت من چه حقی دارم که آدم‌های شریفی مثل خانم صابری وهمکارانشان در گل آقا را برنجانم؟ آن هم به صرف یک اختلاف سلیقه حرفه‌ای؟
همین‌جا از پوپک صابری عزیز و تمام همکارانش در موسسه گل‌آقا که از آن نوشته من رنجیده خاطر شده‌اند، پوزش می‌خواهم.
Previous Article
دربابِ دو قُلپِ روش!
Next Article
فرجامي عزيز
در دنياي روزنامه نگاري اگر درافشاني شما توهين نيست!؟لطف كرده كمي توهين مرحمت فرماييد.براي بودن گاهي لازمست مثل شما هدايايي به قدرتمداران تقديم كرد.
دركتان ميكنم.
salam omedvaram ke haleton khob bashe valla man koli chiz miz az to mahvare dide bodam amam khodaish ba didane bloge shoma felan toye shke amigh hastam. in axsa in neveshteha vaghan ke cheghadr sathe farhange bazi az ma irani ha paine ke bayad hamchin balai sare ham noashon beyaran. man elham hastam az canada va 6 sale az iran beronam. moteasefam baraye maromam ke bayad toye vataneshon injori mojazat beshan. in yani khiyanat be ham noet ba hamzabonet be khaharet ya baradaret. mer30 az bloget az in be bad khabarm bede ke beyam matalebeto bekhonam cheghadr ghamangiz bod va hast. beghadri narahat shodam ke nemtonam az nevehstan dast bekesham kash meshod eteraz kard amam ki hast ke beshnave. be drod doste man